کپسول پریفلکس
کپسول پریفلکس ,کپسول پریفلکس چه عوارضی دارد,کپسول پریفلکس گلوکزامین,کپسول پریفلکس هلث برست,کپسول پریفلکس 900,کپسول پریفلکس ویکی پدیا,کپسول پریفلکس عوارض
توضیحاتی در مورد کپسول پریفلکس
مشخصه ها : بهبود عملکرد مفاصل و جلوگیری از تخریب آن ها بازسازی مفصل کاهش درد در بیماران مبتلا به آرتریت افزایش انعطاف پذیری و عملکرد صحیح مفاصل. امروزه تعداد زیادی از افراد از درد مفاصل رنج می برند که علت بسیاری از آنها استئوآرتریت یا ساییدگی مفصل می باشد.این بیماری به عنوان بیماری دژنراتیو مفاصل نیز شناخته میشود. در این بیماری غضروف سطح مفاصل آسیب دیده و بتدریج از بین می رود. علائم آرتریت شامل درد و خشکی مفاصل و سختی حرکت می باشد وعلایم این بیماری معمولا در سنین بالا و بیشتر در مفاصلی که وزن بدن را تحمل میکنند مانند مفاصل زانو و مفاصل دست رخ می دهد. سن ، جنسیت زن و اضافه وزن از جمله ریسک فاکتورهای این بیماری می باشد. دارودرمانی ، استفاده از مکملها و تغییر سبک زندگی از جمله کاهش وزن ، تمرینات منظم ورزشی و رژیم غذایی حاوی مواد غذایی ضد التهاب به عنوان روشهای درمانی توسط پزشکان توصیه می گردد. با افزایش سن، توانایی بدن برای تولید و نگه داری این مواد کلیدی کاهش پیدا می کند. برای مقابله با این اتفاق، فلکسان ترکیبی از این مواد موثره را با اثر سینرژیستی (هم افزایی) تولید کرده است که برای بهبود عملکرد مفاصل و پیشگیری از آرتروز مصرف می شود.در این مطلب از سایت جسارت در مورد کپسول پریفلکس صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.همراهان گرامی سایت جسارت ، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و سایت جسارت هیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد. حتماً قبل از استفاده از این دارو با پزشک معالج خود مشورت نمایید و از مصرف خودسرانه دارو به شدت بپرهیزید!
موارد مصرف کپسول پریفلکس
استفاده از این مکمل علاوه بر محافظت از مفاصل ورزشکاران و مهار تخریب آن ها در بهبود مفاصل آسیب دیده، افزایش انعطاف پذیری غضروف های اطراف آن و کاهش تدریجی درد و التهاب موثر می باشد. کمک به درمان و پیشگیری از آرتروز، درد و خشکی مفاصل
شرایط نگهداری کپسول پریفلکس
در جای خشک و خنک (30 – 15 درجه سانتی‌گراد)، در ظرف در بسته دور از دسترس اطفال نگهداری شود. افراد دیابتی و افرادیکه به محصولات دریایی آلرژی دارند، این محصول را تحت نظر پزشک مصرف کنند. این فرآورده جهت تشخیص، درمان و یا پیشگیری از بیماری نمی‌باشد. در دوران بارداری و شیردهی قبل از مصرف با پزشک مشورت نمایید.
روش مصرف کپسول پریفلکس
روزی 3 بار هربار 1 عدد همراه غذا مصرف شود.
احتیاط در مصرف کپسول پریفلکس
در دوران بارداری و شیردهی قبل از مصرف با پزشک مشورت نمایید.
ترکیبات کپسول پریفلکس
محصول پریفلکس Health Burst ترکیبی از 2 ماده گلوکز آمین و کندروئیتین بوده که موجب بهبود و افزایش انعطاف پذیری مفاصل خصوصاٌ در مبتلایان به آرتروزمی گردد.گلوکز آمین: گلوکز آمین ترکیبی ضروری برای ساخت مایع بین مفصلی بوده و بطور گسترده ای در سراسر دنیا برای دستیابی به رویای جهانی بدون آرتروز توسط متخصصین به بیماران توصیه می شود.گلوکز آمین بطور طبیعی در منابع غذایی وجود نداشته و دریافت آن مستلزم مصرف مکمل هاست. این ماده برای ساخته شدن اجزای تاندون ها، غضروف و مایع سینوویال (مایع احاطه کننده فضای بین مفصلی) ضروری می باشد. این ترکیب با مهار فعالیت مواد تخریب کننده بافت غضروف از جمله آنزیم کلاژناز (تجزیه کننده کلاژن) و آنزیمهای پروتئولیتیک (تجزیه کننده پروتئینها) سبب محافظت از بافت غضروفی شده و تا حدودی اثرات ضد التهابی دارد. کندروئیتین سولفات: این ترکیب جهت ساخت کلاژن که ترکیبی ضروری برای استحکام بافت مفصلی است، ضرورت دارد. ترکیب فوق با ممانعت از فعالیت آنزیمهای لیزوزومی (تجزیه کننده غضروف ها) و کاهش مواد التهاب زا از بروز آسیبهای احتمالی به غضروف جلوگیری می کند.
آرتروز چیست
حتما در اطراف خود زنان و مردان زیادی را دیده‌اید که از درد زانو شکایت دارند و هنگام بالا رفتن از پله‌ها مدام ناله میکنند. این بیماران عمدتا آرتروز دارند. آرتروز به معنای ساییدگی مفصل و تخریب سطح مفصلی و به دنبال آن تغییر شکل، درد و محدودیت حرکت در مفصل است. آرتریت Arthritis به معنای التهاب مفصل است و استئوآرتریت Osteoarthritis شایع ترین نوع آرتریت است. در استئوآرتریت مشکل اصلی در غضروف مفصلی است و بعد از مدتی استخوان مفصل هم دچار آسیب میشود. آرتروز یا استئوآرتریت شایعترین بیماری از دسته التهاب مفاصل است. در این بیماری غضروف مفصل صدمه دیده و کم‌کم از بین می‌رود. آرتروز ممکن است هر مفصلی را درگیر کند اما مفاصل بزرگ که وزن بدن را تحمل میکنند مثل مفاصل زانو، ران و ستون فقرات بیشتر در معرض خطر هستند. این بیماری در زنان و مردان در میانسالی و سنین بالا و در ورزشکاران و دیگر افراد که دارای ضربه هایی به مفاصلشان هستند، رخ می دهد.
درمان آرتروز چیست
استفاده از داروهای ضد التهاب، استفاده از مکمل های دارویی و غذایی و انجام یکسری ورزش های اختصاصی مقدم بر عمل جراحی برای درمان بیماری آرتروز می باشد همچنین می توان با تغذیه ای مناسب به کاهش علائم آرتروز کمک کرد که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.
ویژگی های کپسول پریفلکس
بهبود عملکرد مفاصل و جلوگیری از تخریب آن ها – بازسازی مفصل – کاهش درد در بیماران مبتلا به آرتریت – افزایش انعطاف پذیری و عملکرد صحیح مفاصل – استفاده از این مکمل علاوه بر محافظت از مفاصل ورزشکاران و مهار تخریب آن ها در بهبود مفاصل آسیب دیده، افزایش انعطاف پذیری غضروف های اطراف آن و کاهش تدریجی درد و التهاب موثر می باشد. – کمک به درمان و پیشگیری از آرتروز، درد و خشکی مفاصل
کپسول پریفلکس هلث
کپسول پریفلکس هلث برست حاوی ترکیبات مورد نیاز برای ساختمان مفصل و غضروف است، که در هر کپسول آن مقدار ۵۰۰ میلی‌گرم گلوکزآمین، ۴۰۰ میلی‌گرم کندروتین وجود دارد. این محصول میتواند در مواردی از جمله رفع درد و التهاب مفاصل، بازسازی و ترمیم بافت غضروفی و مفاصل، جلوگیری از تخریب غضروف‌ها، افزایش قابلیت حرکت، بهبود خشکی صبحگاهی، ترمیم تاندونها و دردهای اطراف مفصلی و کاهش نیاز بیماران به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی به سلامتی بزرگسالان مبتلا به آرتروز کمک می‌نماید.
التهاب مفصل چیست
التهاب مفصل یا آرتریت (به انگلیسی: Arthritis) به برافروختگی مفصل که با ورم و درد و محدودیت حرکت همراه است، گفته میشود. فرهنگستان زبان فارسی برای آرتریت، واژه‌های بندآماس و مفصل‌آماس را تصویب کرده‌است. این التهاب و درگیری میتواند عاملی عفونی داشته باشد مانند آرتریت عفونی توسط استافیلوکوک طلایی و تب حاد روماتیسمی (استرپتوکوک) یا عاملی مزمن مانند آرتروز. آرتریت غیر عفونی در آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) و نقرس، آرتریت ری اکتیو و آرتروز نیز دیده میشود. آرتریت میتواند یک مفصل یا هم‌زمان چند مفصل (پلی آرتریت) را درگیر کند. آرتریت میتواند در یک مفصل عودکننده باشد یا مرتب از مفصلی به مفصل دیگری تغییر مکان دهد (مهاجر). گاهی آرتریت صبحگاهی است یعنی صبح‌ها موقع بیدارشدن از خواب مفصل خشک و دردناک است. معمولاً مفصل درگیر دردناک، متورم و ملتهب است و محدودیت حرکتی دارد. در آرتریت اغلب سطح مفصلی و غضروف مفصلی درگیر هستند.
آرتریت چیست
آرتریت Arthritis به معنای التهاب مفصل است. آرتریت یا ورم مفصل نام یک بیماری خاص نیست بلکه به مجموعه ای از بیش از یکصد بیماری گفته میشود که مشخصه همه آنها همانطور که گفته شده ملتهب شدن مفصل است. شایعترین نوع آرتریت، استئوآرتریت است که به آن آرتروز یا ساییدگی مفصل هم میگویند. مفصل جایی است که دو استخوان در کنار هم قرار گرفته و در کنار هم حرکت میکنند. دو استخوان یاد شده به توسط رباط هایی به هم متصل میشوند. رباط ها بافت های طنابی یا نواری شکل محکمی هستند که از دو طرف به دو استخوان تشکیل دهنده مفصل متصل شده و آنها را در کنار یکدیگر نگه میدارند. بر روی قسمتی از استخوان ها که بر روی هم حرکت میکنند لایه بافتی صاف و لغزنده ای به نام غضروف قرار گرفته که موجب میشود استخوان ها به راحتی و بدون اصطکاک بر روی هم حرکت کنند. دو سر استخوانی که مفصل را درست میکنند در داخل یک کیسه بافتی به نام کپسول مفصلی قرار گرفته است. داخل این کیسه را فضای مفصلی میگویند. فضای مفصلی حاوی مایع مفصلی یا مایع سینوویال است. مایع مفصلی لزج است و موجب لیز شدن بیشتر سطوح غضروف مفصلی میشود. مایع مفصلی به توسط لایه سینوویال که سطح داخلی کپسول مفصلی را پوشانیده است ترشح میشود. در انواع مختلف آرتریت غضروف مفصل دچار آسیب میشود. آسیب غضروف به چهار علت عمده بوجود میاید که عبارتند از بیماری های خود ایمنی یا اتوایمیون که در آنها سیستم دفاع ایمنی بدن بجای اینکه به عوامل مهاجم خارجی حمله کنند بافت های خود بدن را مورد تهاجم قرار میدهند. انواع روماتیسم ها در این دسته قرار میگیرند شکسته شدن استخوان در محل مفصل خراب شدن غضروف مفصل به علت زیاد کار کشیدن از آن و یا بالا رفتن سن عفونت مفصلی
علائم آرتریت چیست
برحسب نوع آرتریت علائم آن متغیر است ولی علائم مشترکی که تقریبا در همه انواع آرتریت ها وجود دارد درد، تورم و خشکی و محدودیت حرکتی در مفصل است. در معاینه مفصلی در بعضی از انواع آرتریت میتواند افزایش مایع مفصلی، درد موضعی بر روی مفصل در هنگام فشار دادن و یا حرکت دادن آن، گرمی و قرمزی و ورم مفصل و تغییر شکل آن را مشاهده کرد. بعضی آرتریت ها با علائم سیستمیک مانند تب و ضعف و بیحالی و بی اشتهایی همراه است و در بعضی دیگر از آرتریت ها علائم درگیری دیگر سیستم های بدن مانند دستگاه گوارش، پوست، چشم و یا دیگر ارگان ها وجود دارد.
روماتیسم مفصلی چیست
آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی یک اختلال التهاب مزمن و سیستمیک با علت ناشناخته می باشد که با درد و تورم قرینه در چندین مفصل و خشکی صبحگاهی و خستگی مشخص می شود و اغلب با دوره هایی از تشدید و کمتر با بهبودی حقیقی همراه است . علت دقیق روماتیسم مفصلی ناشناخته‌است ولی در ایجاد این بیماری ایمنی سلولی و ایمنی هومورال هر دو نقش دارند. از جمله علل احتمالی ایجاد این بیماری عفونت‌ها را ذکر کرده‌اند.در همین زمینه باکتری‌ها، مایکو باکتری‌ها، مایکو پلاسما و حتی ویروس‌ها به عنوان عوامل مسبب تحت بررسی قرار گرفته‌اند.در این بیماران آسیب های مفصلی به سرعت ایجاد شده و پیشرفت می کند، آسیب مفصلی ممکن است بصورت آسیب غضروف مفصل باشد. در این موارد غضروف دچار خوردگی میشود و مفصل بتدریج پوشش غضروفی خود را از دست میدهد. استخوان نزدیک مفصل کم کم دچار پوکی میشود. ممکن است کپسول مفصل و یا رباط های اطراف مفصل هم آسیب ببینند .به مرور زمان مفصل تغییر شکل پیدا میکند و بیمار در استفاده از مفصل مبتلا دچار مشکل میشود. بطور مثال انگشتان دست و مچ دست تغییر شکل داده و استفاده از دست مشکل میشود. بدون انجام درمان، پیشرفت آسیب مفصلی در اکثر بیماران اتفاق می افتد و بیماران دچار ناتوانی قابل توجه می شوند. این بیماری بیشتر در زنان سنین 40 تا 50 سال دیده می شود و از دهه ی 5 تا دهه ی 7 ریسک ایجاد بیماری ثابت و از دهه ی 7 به بعد ریسک ایجاد بیماری کاهش میابد.علائم مفصلی: منجر به خشکی صبحگاهی که معمولا بیش از 1 ساعت طول می کشد از علائم این بیماری می باشد. صبح بدترین زمان روز برای بیمار می باشد و علائم بیمار به تدیج با فعالیت متوسط بهبود می یابند . خشکی عمومی شایع است و معمولاً پس از دوره‌های بی حرکتی، به بیشترین حد خود می‌رسد، خشکی صبحگاهی با مدتی بیش از یک ساعت تظاهری تقریباً تغییر ناپذیر از آرتریت التهابی است و ممکن است در افتراق آن از انواع متعدد بیماری‌های مفصلی غیر التهابی، کمک کننده باشد.در مجموع نشانه‌های آرتریت روماتوئید از این قرارند: خشکی صبحگاهی مفاصل تورم مفاصل درد مفصلی ضعف و خستگی ندول‌های روماتوئید مفاصل مبتلا در این بیماری متورم، گرم بوده با گذشت زمان منجر به تخریب و تغییر شکل مفصل درگیر می شود. بیماری آرتریت روماتوئید با توجه به اینکه بیماری سیستمیک است جدا از ابتلای مفصلی، تظاهرات خارج مفصلی دارد که شیوع کمتری دارند. این تظاهرات عبارتند از: ۱. گره‌های روماتوئیدی (۳۰-۲۰ درصد) در سطح خلفی ساعدها و در نواحی در معرض فشار مکانیکی ایجاد میشود. ۲. رماتیسم ریوی: که در آن لایه‌های جداری و نیز نسج ریه مبتلا میشوند. ۳. رماتیسم قلبی ۴. درگیری چشمی، عصبی و مغز استخوان با شیوع کمتری دیده میشود. اهداف درمان عبارتند از: ۱- تسکین درد ۲- کاهش التهاب ۳- محافظت ساختارهای مفصلی ۴- حفظ عملکرد و ۵- کنترل درگیریهای سیستمیک فرد.